Eens een cartoon, altijd een cartoon.
Het verhaal van de Plymouth Road Runner.
Eind jaren 60 neemt autofabrikant Plymouth het besluit: we doen mee met dé Amerikaanse autorace: de NASCAR-race.
Maar met welke auto?
Op dat moment heeft de Plymouth Road Runner de beste papieren.
De naam Road Runner is geïnspireerd op een karakter uit de serie Looney Tunes. Ook wel bekend als Beep Beep. De renkoekoek die toetert en weg sjeest als ‘ie een coyote ziet.
‘Miep miep, pfff joooo weeff’.
Om mee te doen met de NASCAR-race moet de Road Runner wel wat worden aangepast. Daarvoor gebruikt Plymouth computertechnologie. Dat is nieuw. Zelfs zo nieuw, dat ze de eerste zijn in Amerika.
In 1969 wordt de Superbird geboren. Met verhoudingen die je alleen in cartoons ziet: een 7 liter motor, lange, spitse neus en immense achterspoiler. Het is niet alleen een technisch verbeterde versie van de Road Runner. Maar vooral een snellere versie.
De Superbird miept met drie motoren. De snelste, met het V8 Hemi blok, zit in 5,5 seconden aan de 100 km/u. Dat belooft wat voor de race.
En daar gaat ze: de Superbird.
Maar net als in cartoons komt er een onverwachte wending in het verhaal van de Superbird. In 1970 verbiedt NASCAR de Aero-cars, waaronder de Superbird.
Plymouth stopt de productie. That’s all folks.
Of niet?
Welnee, de Superbird rijdt door. Misschien niet meer op het asfalt, maar wel als cartoon. Of zelfs als Disney karakter.
Zo pakt Superbird een mooie rol in Cars als The King. Gebaseerd op de blauwe Superbird waarin Richard Petty (a.k.a. The King) heeft geraced.
Wordt vervolgd.
